گوگل با معرفی تراشه کوانتومی جدید خود به نام “ویلو” (Willow)، گام بزرگی در مسیر انقلاب فناوری کوانتوم برداشته است. این تراشه با توان محاسباتی خیرهکننده، عملکرد ابرکامپیوترهای امروزی را به چالش میکشد و راه را برای پیشرفتهای نوآورانه باز میکند.
دستاورد بینظیر گوگل در محاسبات کوانتومی
تراشه ویلو توانسته محاسبهای پیچیده را تنها در کمتر از پنج دقیقه انجام دهد. این در حالی است که یک ابرکامپیوتر پیشرفته برای انجام همین محاسبه به بیش از ۱۰ سپتیلیون سال (مدتی بسیار طولانیتر از عمر جهان) نیاز دارد. این موفقیت جدید، پیشرفتی چشمگیر نسبت به دستاوردهای سال ۲۰۱۹ گوگل محسوب میشود، زمانی که پردازنده کوانتومی گوگل معادلهای ریاضی را در سه دقیقه حل کرد؛ معادلهای که حل آن با ابرکامپیوترها ۱۰ هزار سال طول میکشید.
چالش بزرگ محاسبات کوانتومی: خطاهای سیستمی
محاسبات کوانتومی مبتنی بر “کیوبیت” است، واحد اطلاعاتی که میتواند بهطور همزمان در حالتهای مختلف (صفر، یک و حالتهای میانی) قرار گیرد. بااینحال، کیوبیتها به دلیل تعامل با محیط اطراف خود مستعد خطا هستند. گوگل با استفاده از کدهای تصحیح خطا و افزایش تعداد کیوبیتها در سیستم، توانسته خطاها را بهصورت لحظهای کاهش دهد.
نتایج این تحقیق که در مجله معتبر Nature منتشر شده است، نشاندهنده دستیابی به نقطهای است که “کاهش خطاها همزمان با افزایش تعداد کیوبیتها” امکانپذیر شده است.
ویلو: نقطه عطف فناوری کوانتوم
تراشه ویلو که به ۱۰۵ کیوبیت مجهز است، به گفته گوگل «بهترین عملکرد در کلاس خود» را ارائه میدهد. این فناوری، زمینهساز تحولاتی عظیم در هوش مصنوعی، طراحی داروهای پیشرفته، ساخت باتریهای بهینهتر و توسعه انرژیهای پایدار خواهد بود.
هارتموت نونن، بنیانگذار Google Quantum AI، معتقد است که فناوری کوانتوم در آینده نهتنها برای آموزش مدلهای هوش مصنوعی ضروری خواهد بود، بلکه در حل چالشهای جهانی، از جمله کشف داروها و انرژیهای جایگزین، نقشی کلیدی ایفا خواهد کرد.
آینده محاسبات کوانتومی
هدف بعدی گوگل، انجام اولین محاسباتی است که نهتنها برای کاربردهای دنیای واقعی مرتبط و مفید باشد، بلکه از توانایی کامپیوترهای کلاسیک فراتر رود. درحالیکه شرکتهایی همچون مایکروسافت، IBM و آمازون نیز در حال توسعه فناوریهای مشابه هستند، ویلو گوگل توانسته پیشتازی خود را در این رقابت اثبات کند.
نتیجهگیری:
تراشه ویلو نهتنها مرزهای فناوری را جابهجا میکند، بلکه چشمانداز روشنی برای آیندهای رقم میزند که در آن، محاسبات پیچیدهتر و نوآورانهتر، پایهگذار پیشرفتهای بشر در زمینههای مختلف خواهند بود. این دستاورد نویدبخش عصری جدید است که در آن قدرت محاسباتی دیگر محدودیتی نخواهد داشت.